Milczenie Tristana
Izolda umiera, „czeka na słowa ukochanego, które dałyby jej spokój i nadzieję, a on nie umie jej dać tych słów, ale czuwa. Nie ma jakiegoś fałszywego pocieszenia, ale jest jakoś szczery w swojej bezradności.”… Tak mówiła Julia Lizurek o swojej etiudzie, która nadała tytuł całości.
Jak spojrzeć prawdzie w oczy i w kreatywny sposób sprostać katastrofie, w której uczestniczymy? To pytanie Joanny Macy z jej książki pt „Aktywna nadzieja”. Macy pisze dużo o działaniu na pograniczu sztuki i aktywizmu, książka jest poświęcona różnorodnym postaciom odporności, rezyliencji, jaką musimy wypracować, w obliczu bardzo trudnych sytuacji egzystencjalnych. To zadanie na lata. Aktywistyczna ścieżka rozwija się spiralne, poprzez kolejne doświadczenia, dochodząc do spraw ostatecznych. Z nimi też musimy się skonfrontować.
Próbując pracować w podobnym kierunku, wybraliśmy wiersz Szymborskiej pt. „Humor i litość”, jako punkt wyjścia przed ostatnim sezonem warsztatów Innej Szkoły Teatralnej. Odbyły się rekordowo nawet cztery sesje robocze, związane z wyprawami wiejskimi i miejskimi, zimowego cyklu obrzędowego.
Wybrany wiersz określał bardzo szerokie ramy wyboru własnego materiału, do tworzenia indywidualnych etiud i scen zbiorowych. Wybór, w postaci znalezionych tekstów, snów, pomysłów, wizji odbywał się w przestrzeni skrajnych emocji, „od zachwytu do rozpaczy i od rozpaczy do zachwytu”. Taki jest zarazem i punkt dojścia.
A myśl, która się pojawia jako jedna z konkluzji prac sezonu, jest o tym, że zachowanie zdolności do zachwytu wydaje się warunkiem działania, kreatywności, gotowości do pomagania innym, inspirowania otoczenia pozytywną energią.
Nie jest łatwo tę zdolność trzymać przy życiu. Nie możemy przecież niczego udawać. Gdzie są nasze zasoby, jak czerpać siłę do przeżywania dobrych uczuć, manifestując nadzieję, tam gdzie jej brak?
Wacław Sobaszek
„Milczenie Tristana” wykonują: Zuzanna Dobrzańska, Anna Kopeć, Maria Legeżyńska, Julia Lizurek, Wojciech Marczak, Jan Mrázek, Erdmute Sobaszek, Wacław Sobaszek, Maria Zawadzka, Fabian Zeidlitz
inscenizacja : Wacław Sobaszek