Grzybnia snów – „work in process”.
Projekt „ Grzybnia snów” zakłada przepracowanie tworzonych od początku roku etiud indywidualnych i scen zbiorowych w ramach IST’24. Pracujemy w zespole 11-osobowym, który wyłonił się z trzech wstępnych tygodniowych stażów, styczniowego, lutowego i marcowego. W zespole są zarówno nasi doświadczeni współpracownicy, jak i nowicjusze. Każdy z nas tworzy etiudy, odnoszące się do aktualnej sytuacji w świecie, w oparciu o wybrane przez siebie teksty. Bywają to wiersze, njusy, albo teksty przez siebie napisane, np. zapisy własnych snów. W tym roku te ostatnie stanowiły dominantę.
Dzieją się nieszczęścia, katastrofy, wojny. Te zdarzenia każdy przeżywa po swojemu. Nie chodzi jednak tylko o dotarcie do wielopostaciowej, emocjonalnej prawdy o obecnej rzeczywistości, lecz w równym stopniu o przyszłość, szukanie dróg wyjścia, o nadzieje, marzenia. Tematem ramowym w tym roku jest „Ze sobą i z tobą”. Pierwszy człon zawiera myśl o rezyliencji, o konieczności budowania wewnętrznej siły, równowagi, elastyczności i odporności. Drugi wiąże się z tym, że nie możemy poprzestawać na zajmowaniu się sobą, do czego ciągle skłania nas współczesna, narcystyczna kultura. Trzeba myśleć o innych, o ludziach, którzy niekoniecznie są do nas podobni, wreszcie o tych, którzy nie należą do naszej bańki, o ludziach, których nie rozumiemy, którzy mogą stwarzać zagrożenie…
Mieliśmy w sezonie IST’24 okazję spotykać takich ludzi na drodze naszych performatywnych działań: w beskidzkiej wiosce, w szpitalu psychiatrycznym, w środowiskowym domu pomocy społecznej, we wioskach suwalskich, dotkniętych falą rolniczych protestów. Istotny był kontekst lokalny tych performatywnych działań, eksperymentowanie z docieraniem do specyfiki miejsca, bezpośrednie zwracanie się do ludzi i wysłuchiwanie odpowiedzi.
Na obecnym etapie wchodzimy w proces twórczego przeobrażenia całego materiału performatywnego: etiud, scen i muzyki. Robimy to z myślą o innej widowni, z perspektywą otwartą i uniwersalną.
Sny ludzi mogą się ze sobą komunikować, przechodzić jeden w drugi (por. „ze snu w sen” Bruno Schulza.) Jakby poprzez podziemne , niewidoczne trajektorie grzybni, sny mogą w zaskakujący sposób się ze sobą łączyć.
Istnieją sny zbiorowe, które np. powstają pod wpływem wydarzeń wojennych. W internecie krążył niedawno obraz ojca, który prosił o opiekę dla swojego małego dziecka, które straciło matkę. W swoim śnie pewna dziewczyna wyobraziła sobie, że staje się przybraną matką „dziecka wojny”. Opowiedziała sen swojej znajomej, która uznała ten sen za własny i postanowiła zeń stworzyć etiudę…
English version:
Mycelium of dreams – „work in process”
The „Mycelium of Dreams” project involves reworking the individual etudes and collective scenes created since the beginning of the year as part of IST’24. We work in a team of 11 people, which emerged from three initial week-long internships, in January, February and March. The team includes both our experienced colleagues and novices.
Each of us creates etudes relating to the current situation in the world, based on texts of our choice. These may be poems, journals, or texts written by oneself, e.g. records of one’s own dreams. This year, the last one were dominant.
Misfortunes, disasters, wars are happening. Everyone experiences these events in their own way. However, it is not only about reaching the multiform, emotional truth about the current reality, but equally about the future, looking for ways out, about hopes and dreams. This year’s theme is „With Me and With You”. The first part includes the idea of resilience, the need to build internal strength, balance, flexibility and resilience. The second is that we cannot stop at taking care of ourselves, which is what modern, narcissistic culture constantly encourages us to do. We need to think about others, about people who are not necessarily similar to us, and finally about those who do not belong to our bubble, about people we do not understand, who may pose a threat…
During the IST’24 season, we had the opportunity to meet such people through our performative activities: in a village in the Beskid Mountains, in a psychiatric hospital, in a community social welfare home, and in Suwałki villages affected by the wave of agricultural protests. The local context of these performative activities was important, experimenting with reaching the specificity of the place, addressing people directly and listening to their responses.
At the stage of the current project, we enter the process of creative transformation of the entire performative material: etudes, scenes and music. We do it with a different audience in mind, with an open and universal perspective.
Individual dreams can communicate with each other, pass one into another (cf. „from dream to dream” by Bruno Schulz). As if through the underground, invisible trajectories of the mycelium, dreams can connect with each other in a surprising way.
There are collective dreams that arise, for example, under the influence of war events. An image recently circulated on the internet of a father asking for care for his young child who had lost his mother. In her dream, a girl imagined that she was becoming the adoptive mother of a „war child.” She told her dream to her friend, who considered it her own and decided to create an etude out of it…
Spektakl został zrealizowany w ramach projektu „Teatr jako narzędzie aktywności obywatelskiej”. Projekt jest finansowany ze środków Unii Europejskiej. Wyrażone poglądy i opinie są jedynie opiniami autora lub autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy i opinie Unii Europejskiej lub Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji – Narodowej Agencji Programu Erasmus+ i Europejskiego Korpusu Solidarności Unia Europejska ani podmiot udzielający dotacji nie ponoszą za nie odpowiedzialności
